Alergia- psychosomatyka

Problem alergii dotyka dziś o wiele większej liczby ludzi, niż wcześniej. Stąd potrzeba szukania rozwiązań swoich dolegliwości i sposobów radzenia z objawami alergii. Leki, choć to najpowszechniejszy sposób, nie są jednak rozwiązaniem, a jedynie stłumieniem objawów. Pozornie odzyskane zdrowie to tylko iluzja, ponieważ uzależnione jest od substancji zawartej w farmaceutykach.

Coraz więcej mówi się dziś o wpływie emocji na stan zdrowia fizycznego. Takie podejście pozwala odwrócić naszą uwagę od objawów, a skupić się na przyczynach chorób. Zajmuje się nim psychosomatyka. Traktuje ona człowieka w sposób całościowy i nie rozdziela problemów ciała od problemów psychiki. Wychodzi wręcz z założenia, że każdy konflikt na poziomie psychicznym jest w stanie znaleźć swoje odbicie na poziomie fizycznym.

Podobnie zakłada Totalna Biologia, która jest stosunkowo nową nauką. Według jej założeń choroby są wynikiem dawnych urazów. Naszych, a nawet spokrewnionych z nami bliskich. Traumatyczne przeżycia są źródłem skumulowanych wewnątrz negatywnych emocji. Jeśli ich sobie nie uświadomimy i nie poradzimy z nimi, spowodujemy zepchnięcie na ciało, bądź popchnięcie w następne pokolenie.

Kluczem do cieszenia się zdrowiem jest świadomość siebie. W przypadku alergii ważne jest uświadomienie sobie powiązania między trudnym doświadczeniem, a alergenem. Alergia pojawia się w fazie zdrowienia po konflikcie rozłąki, dlatego należy przeanalizować wszystkie trudne doświadczenia związane z rozstaniem. A następnie przypomnieć sobie jakie doznanie zmysłowe nam towarzyszyło. Mózg w momencie traumy zapisuje w pamięci kompletny zestaw wrażeń. Wszystko to, co słyszymy, widzimy, czujemy w postaci dotyku i dźwięku. Dziecko pozostawiane przez rodziców w przedszkolu i karmione tam zupą mleczną może dostać w przyszłości alergii na laktozę, ponieważ mózg dziecka łączył smak mleka z poczuciem rozstania z rodzicami i traumą. Podobnie jeśli w momencie rozstania z ukochanym akurat była wiosna i pyliły rośliny, pyłki staną się alergenem, zostaną skojarzone z tym wydarzeniem. Nie dzieje się to oczywiście na poziomie świadomości i nie jesteśmy w stanie świadomie tego wychwycić. Dlatego tak trudne jest szukanie powiązań. Należy krok po kroku analizować sytuacje, które były dla nas traumatyczne.

Alergia bywa także wyrazem skumulowanej agresji, której alergik nie rozpoznaje i na pozór nie przeżywa. Brak świadomości jej występowania powoduje oczywiste zepchnięcie na poziom fizyczny. Tam zaczyna się atak z alergenem i obrona. Aby ta „wojna” trwała potrzebny jest wróg. Im więcej skumulowanej agresji, potrzeby ciągłej walki, tym większa nadwrażliwość. Warto zauważyć, że agresji zawsze towarzyszy strach. Człowiek eliminuje tylko to, czego się obawia. Zwykle alergeny w postaci sierści zwierząt wskazują obszary lęku związane z miłością i seksualnością. Sierść zwierząt jest miękka i przyjemna. Kojarzy się z przytulaniem i pieszczotami, miłością. W przypadku pyłków roślin mamy do czynienia z płodnością i rozmnażaniem. Alergia na pyłki to wynik strachu przed rodzicielstwem, czy forma agresji wobec dziedzin życia z nim związanych. Natomiast uczulenie na kurz, czy pleśń może być strachem przed brudem i nieczystością w różnym kontekście tego słowa. Na przykład jako wyraz strachu przed odrzucającym zachowaniem.

Aby odkryć, gdzie leży źródło alergii, należy zadać sobie zatem pytania:

– Dlaczego nie akceptuję świadomie swojej agresji?

– Jakie emocje oraz lęki w sobie tłumię i jakich się wstydzę?

– Jakie obszary życia wywołują we mnie strach i unikanie?

– Na jakie problemy wskazują moje alergeny, której dziedziny życia dotyczą?

– W jaki sposób moje alergeny łączą się z przeżytymi rozstaniami?

– Czy dopuszczam do siebie miłość, czy raczej się przed nią bronię?