Przewlekła bezsenność

utożsamiana jest z trudnościami w zasypianiu, przedwczesnym budzeniem się lub snem nie zapewniającym wypoczynku. Symptomy te zazwyczaj zaburzają funkcjonowanie w ciągu dnia i mają miejsce przez minimum miesiąc.

Bezsenność dotyka już 30–50% populacji. Ze statystyk wynika, że około 10-15 % badanych skarży się na pogorszone samopoczucie w ciągu dnia. Dwa razy częściej dotyka kobiety. Szczególnie narażone są panie w trakcie klimakterium i tuż po nim.

Ze względu na czas trwania objawów bezsenność dzielimy na:

• Bezsenność przygodną trwającą maksymalnie kilka dni. Zachodzi w wyniku stresu, drastycznej zmiany trybu życia polegającej np. na zmianie miejsca zamieszkania lub rozwoju chorób somatycznych.
• Bezsenność krótkotrwałą utrzymującą się do 4 tygodni. Podobnie jak w przypadku bezsenności przygodnej, powstaje w reakcji na stres związany np. z problemami w pracy lub w wyniku gruntownej zmiany sposobu życia.
• Bezsenność przewlekłą trwającą powyżej miesiąca. Choroba uwarunkowana jest zaburzeniami psychicznymi, poważnymi chorobami somatycznymi oraz uzależnieniami.

Do najczęściej występujących przyczyn bezsenności należą:

• stres,
• różnego rodzaju lęki,
• rodzicielstwo,
• oglądanie telewizji do późnych godzin nocnych,
• wywieranie na siebie presji wewnętrznej, aby przed pójściem spać wykonać jak najwięcej zadań,
• zachwianie równowagi działania przekaźników nerwowych,
• stosowanie środków pobudzających,
• chroniczne bóle,
• niestrawność,
• brak ruchu,
• zespół niespokojnych nóg,
• zmiany hormonalne,
• niedobory witamin i minerałów,
• zaburzenia oddychania.

Osoby cierpiące na przewlekłą bezsenność są silniej narażone na liczne zaburzenia. Bezsenność przyczynia się do obniżonej sprawność fizycznej, skróconego czasu reakcji i przybierania na wadze.