Jąkanie konfliktem wewnętrznym? (psychosomatyka choroby)

Mówiąc o jąkaniu nie da się pominąć kwestii psychiki. Sam fakt braku możliwości swobodnego wypowiadania się powoduje dyskomfort psychiczny, obniża poczucie własnej wartości i budzi wstyd. W ten sposób wpada się w błędne koło.

Przyczyną występowania choroby są właśnie emocje. Psychosomatyka mówi o wpływie psychiki na ciało i ciała na psychikę. Jedno z drugim tworzy jedność, która stara się zachować równowagę. Jeśli źle dzieje się na poziomie psychiki, fizyczność dopasowuje się, chcąc zachować równowagę. Warto wspomnieć także o tym, że wszystkie zmartwienia, zdenerwowania i napięcia wpływają na układ immunologiczny, osłabiają go, narażając w ten sposób organizm na infekcje.

Inną nauką, która deklaruje wpływ emocji na ciało jest Totalna Biologia. Chorobę pojmuje jako najlepszy sposób utrzymania człowieka przy życiu. Natura nauczyła się spychać destrukcyjne emocje na poziom fizyczny, ponieważ dopiero tam wyładowanie negatywnej energii nie jest zagrożeniem życia. W ten sposób choroba jest reakcją na konflikt psychiczny, głęboko schowany uraz, od którego uciekliśmy.

Jąkanie to naprawdę bardzo trudna i niekomfortowa przypadłość. O tym, jak bardzo utrudnia życie, najlepiej wiedzą osoby, które na nią cierpią. Totalna Biologia uważa je za konflikt obniżenia wartości w połączeniu z całkowitym zakazem mówienia, bądź szkodliwym uprzedzeniem „moja wartość spada, gdy mówię”.

Zawsze wynika to z tego samego mechanizmu. Mózg odbiera dwa sprzeczne ze sobą sygnały, które dotyczą wypowiadanego słowa lub słów. Poprzez jąkanie chory jakby stara się również dać sobie więcej czasu na wypowiedź, co czyni za pomocą dodawania kolejnych sylab. Możliwa jest także sytuacja w przeszłości któregoś z przodków, kiedy wypowiadał się on z pamięci, mówił przygotowaną wcześniej wypowiedź.

Mówiąc uzewnętrzniamy swoje myśli. Jeśli ktoś myśli o sobie źle, pozbawiony jest poczucia własnej wartości, bądź jest ono niskie, będzie odczuwał silny i paraliżujący strach przed uzewnętrznianiem. Będzie miał wrażenie, że jego słowa nie mają żadnej wartości. Stąd wspomniane wcześniej już uprzedzenie – „mówię – moja wartość spada”. I tak też rodzi się błędne koło, ponieważ pojawiające się jąkanie jest źródłem wstydu. Jak mówić wyraźnie i jasno, skoro to, co mamy do powiedzenia wydaje się być bezwartościowe. W następnej kolejności pojawia się pytanie, jak w ogóle mówić, skoro budzi to wstyd. Jak z tego koła wyjść?

Najważniejsza jest świadomość siebie i tego, czego się doświadczyło. Szukanie w przeszłości zdarzeń, które mogły zablokować poczucie własnej wartości, wyzwolić przekonanie, iż nie powinno się mówić.

Istotne będzie również wyjście z koła wstydu – jąkania – braku własnej wartości – znów jąkania. Stać się to może jedynie przez zaakceptowanie siebie i swoich problemów. Wyeliminowanie negatywnych emocji w momencie trudności w wypowiadaniu się.