Łysienie przyczyny psychiczne

Nowe spojrzenie na choroby sprawia, że psychika człowieka odgrywa najważniejszą rolę w zrozumieniu źródła swoich dolegliwości, jak i szukaniu pomocy. Jest to założenie, w którym problemy fizyczne są efektem problemów psychicznych. Stają się one jasnym komunikatem dla chorego, by zwrócił uwagę na swój styl życia i przyjrzał się swojemu wnętrzu.

Pojmowaniem człowieka w sposób całościowy, bez rozdzielania na sferę duchową i cielesną, zajmuje się psychosomatyka. To ona bada wpływ czynników psychicznych na rozwój chorób. Głównym winowajcą jest stres, który osłabiając układ immunologiczny naraża organizm na wszelkiego rodzaju choroby, z jakimi nie poradzi sobie uszkodzona odporność. Kolejnym jest lęk, złość oraz stłumione swoje prawdziwe „ja”. Długo utrzymujące się napięcie jest jednym z powodów łysienia. By zatrzymać postępujące wypadanie włosów należy uświadomić sobie przyczynę permanentnego uczucia zdenerwowania i strachu.

Samoświadomość staje się w ten sposób lekiem na choroby, które męczą dzisiejsze społeczeństwo. Totalna Biologia tłumaczy dolegliwości fizyczne wewnętrznymi konfliktami. Chorobę pojmuje jako paradoksalnie najlepszy sposób dla utrzymania nas przy życiu. To z czym nie byliśmy w stanie poradzić sobie na poziomie myśli, uczuć i emocji, zostało zepchnięte na poziom fizyczny. Brak umiejętności zapobiegania temu wynika z braku świadomości, że konflikty psychiczne należy rozwiązywać, zamiast je bagatelizować. Przyzwyczajeni jesteśmy do ucieczki – głównie w rozrywkę, używki, czy pracoholizm. Jednak to, o czym z taką łatwością przychodzi nam zapominać w stanie upojenia, wcale nie znika z naszego wnętrza. Zostaje odrzucone, nierozwiązane i wciąż destrukcyjne. Takie stłumione emocje posiadają energię, dla której należy znaleźć miejsce wyładowania. Gdyby uczynić to na poziomie psychicznym, umarlibyśmy. Dlatego natura wymyśliła sposób spychania tej energii na poziom fizyczny, byśmy nadal mogli żyć. Tak powstaje choroba. Rozładowana złość, z którą nigdy nie mieliśmy odwagi się skonfrontować.

Jak dokładnie sprawdza się ten mechanizm w przypadku łysienia? Z pewnością – jak napisałam wcześniej – do czynienia mamy z utrzymującym się napięciem, bo to one przechodzi na skórę głowy i osłabia mieszki włosowe. To ciągły lęk i poczucie obowiązku kontrolowania wszystkiego wokół. Chory chce mieć pod swoją władzą otaczających go ludzi, wzbudzić w nich poczucie, iż jest kimś silnym i wielkim. Poprzez potrzebę bycia dla nich autorytetem odbiera sobie przyzwolenie na słabości. Nie umie przyznać się do tego, że żyje obarczony lękiem, ani poprosić innych o pomoc.

Totalna Biologia zwraca uwagę na przeżyte konflikty. Łysienie może być konfliktem rozłąki z ukochaną osobą. Przykład to sytuacja, w której dziewczyna gładzi chłopaka po głowie, przeczesując mu włosy. Po ich rozstaniu włosy zaczynają wypadać. Taką osobą może być także matka, która gładziła syna po głowie, a teraz gdy już jej nie ma, pojawił się problem z łysieniem. Ten konflikt wiąże się często z konfliktem obniżenia własnej wartości intelektualnej. To oddzielenie od wizji samego siebie. Poczucie, że nie można być sobą.

Inny konflikt, choć wydaje się być zupełnie przeciwstawny do konfliktu rozłąki, może mieć identyczne skutki. Jest to sytuacja, w której chory stara się uciec, bądź nie dać złapać. W tym przypadku role odwracają się, bo teraz to chory jest osobą, jaka stara się odejść. Chłopak chcący porzucić swoją dziewczynę, lecz obawiający się reakcji otoczenia, może zacząć tracić włosy z powodu tego właśnie konfliktu – wewnętrznego przekonania, że musi uciekać.

Aby lepiej odnieść powyższe informacje do siebie samego, warto odpowiedź na pytania:

– Dlaczego czuję potrzebę podporządkowania sobie innych?

– Dlaczego pragnę kontrolować wszystko wokół?

– Skąd biorą się moje napięcia i lęki?

– Jakie wewnętrzne przekonania blokują mnie przed proszeniem o pomoc?

– Czy mogę przyznać otwarcie, że czasami się boję i dać sobie do tego prawo?