Nadciśnienie a psychosomatyka

Psychosomatyka jest połączeniem psychiki (psyche) i ciała (soma),  pojmowaniem człowieka w sposób całościowy. Zajmuje się badaniem wpływu czynników psychicznych na zdrowie fizyczne. Stała się jednym z elementów nowej dziedziny nauki – Totalnej Biologii – według której psychika nie tyle wpływa na ciało, co w całości o nim decyduje. To połączenie ze sobą medycyny, psychologii i biologii, które chorobę pojmuje jako wynik skumulowanych emocji.

Według psychosomatyki cechy charakteru, otaczające środowisko i stres to czynniki, które wpływają na ciało. Organizm człowieka ma stały kontakt z jego psychiką. Im słabiej odporni jesteśmy na trudne sytuacje życiowe, tym większe prawdopodobieństwo problemów zdrowotnych. Wynika to z faktu, że negatywne uczucia osłabiają nasz układ odpornościowy. Myśli kreują rzeczywistość, wymuszając na organizmie odpowiednie reakcje. Ciało staje się wtedy odzwierciedleniem tego, co nosi głowa.

Totalna Biologia nazwałaby ciało mapą, ponieważ przyczyny chorób ściśle wiąże z przeżytymi traumami i silnymi emocjami, które burząc nasz spokój i równowagę, zostają zepchnięte na poziom fizyczny. Stają się przez to najwłaściwszą reakcją mózgu dla utrzymania nas – paradoksalnie – przy życiu. Są ostrzeżeniem i próbą zwrócenia uwagi na to, że czas zadbać o siebie i swoje uczucia. Drogą ku temu jest uświadomienie sobie przed czym uciekliśmy, a czym obarczone zostały nasze ciała.

W przypadku nadciśnienia tętniczego mamy do czynienia ze stale utrzymującym się napięciem psychicznym. To efekt stresu z powodu wszystkich niezałatwionych spraw, nierozwiązanych problemów i przede wszystkim stłumionych wewnątrz emocji. Żyjemy w przekonaniu, iż osiągnięcie sukcesu jest najważniejsze. Wymagamy perfekcjonizmu. Czasu nie ma, wszystko należy wykonać szybko i dobrze. Zawyżone ambicje dokładają coraz większej ilości celów do osiągnięcia. Nadmiar obowiązków, chęć nieustannej kontroli nad wszystkim wokół i tak silna presja to bardzo szybka droga do zgubienia siebie samego, a więc dolegliwości i chorób, które prędzej, czy później upomną się o uwagę.

Zajmujący się tematyką Totalnej Biologii doktor Gilbert Renaud za jeden z powodów nadciśnienia podaje związek z konfliktem bliskości śmierci, niekoniecznie swojej. Nadciśnienie bywa również związane z odległym terytorium, które zostaje przez nas utracone na skutek jego konieczności porzucenia lub oddania. Brak możliwości pogodzenia z tym faktem wymusza poczucie bycia bezsilnym, bądź przeciwnie – wyniszczającą walkę, której nie da się przecież wygrać.

Nadciśnienie jest również często rozumiane w sposób, w jaki funkcjonuje praca serca. Krew dotrzeć ma do wszystkich części ciała. Podobnie my pragniemy być jednocześnie wszędzie. Będąc w pracy myślimy o domu, a w domu nasze myśli zajmuje praca. Chcemy znaleźć się gdzieś indziej, przez to żyjemy w ciągłej przyszłości, tracąc radość z tego co tu i teraz.

Pytania, które warto sobie zadać, by lepiej zrozumieć źródło swoich problemów:

– Czemu nie potrafię odpuścić nawet, gdy nie mam już sił?

– Jakich słabości nie umiem sobie wybaczyć?

– Z czego utratą tak trudno jest mi się pogodzić?

– Dlaczego obarczam się odpowiedzialnością za wszystko wokół?

– Czy faktycznie to moim obowiązkiem są wszystkie te sprawy?

– Skąd we mnie chęć stałej kontroli siebie i otoczenia?

– Przed jakimi emocjami uciekam?

– Z rozwiązaniem jakich problemów zwlekam?