osteoporoza leczenie, osteoporoza przyczyny- sposoby mojej mamy

Z osteoporozą zmagała się moja mama, łamliwość i bóle kości nie pozwalały jej normalnie funkcjonować, stało się to powodem do czynnego poszukiwania beze mnie i nią także różnych możliwości jej pomocy.
Osteoporoza to stan chorobowy, który charakteryzuje się postępującym ubytkiem masy kostnej i zwiększeniem przestrzeni kości, co powoduje wzrost wrażliwości na złamania. Choruje na nią bardzo dużo osób, bo co trzecia kobieta po menopauzie. Ryzyko złamań wynosi wówczas 40%, gdzie u mężczyzn jest szacowane na 13-22 %.
Do najczęściej występujących należy osteoporoza pierwotna, której przyczyną jest menopauza u kobiet lub podeszły wiek. W pierwszym przypadku, czyli gdy powodem jest menopauza- z powodu niedoboru estrogenów dochodzi do pobudzenia i nadmiernej aktywności osteoklastów, zaś w drugim choroba spowodowana jest gorszym wchłanianiem wapnia z jelit i nerek, zmniejszenie witaminy D, testosteronu oraz wzmożenie wydzielania parathormonu przez przytarczyce. I faktycznie moja mam zaczęła chorować na osteoporozę dopiero po menopauzie.
Osteoporoza wtórna występuje rzadziej i jest zwykle efektem innych zaburzeń, przyczyną osteoporozy jest np. reumatoidalne zapalenie stawów, alkoholizm, zaburzenia hormonalne, szpiczak, stosowanie niektórych leków lub unieruchomienie. Do czynników podwyższających ryzyko wystąpienia choroby zalicza się: wagę (szczupła budowa zwiększa ryzyko, osoby z nadwagą chorują rzadziej), nieodpowiednia dieta (uboga w białko, wapń i witaminę D), używki (alkohol, papierosy), przyjmowanie leków, długotrwałe unieruchomienie lub uwarunkowania genetyczne.
Objawy osteoporozy zwykle nie dają o sobie znać, dopiero w późniejszej fazie choroby są odczuwalne bóle kości (pod wpływem obciążenia), bóle kręgosłupa, obniżenie wzrostu i częste złamania, tak też było z moją mamą.
Najgorsze jest to, że osteoporoza jest tzw. „cichą epidemią”, co spowodowane jest rozwijaniem się jej przez kilka lat nie dając przy tym żadnych objawów. Zalecane są zatem badania, szczególnie u osób znajdujących się w grupie podwyższonego ryzyka, które potwierdzą lub wykluczą przypadłość. Standardowo powinno wykonać podstawowe badania krwi (morfologia, badanie funkcji nerek i wątroby, poziom wapnia i witaminy D) oraz gęstość mineralną kości. Ponadto stosuje się też badania radiologiczne i tomograficzne kości, w wyniku podejrzenia złamania.
Profilaktyka przy osteoporozie jest bardzo ważna, ponieważ choroba nie daje z początku żadnych oznak. Należy wyeliminować czynniki ryzyka, a rokowania co do wystąpienia choroby w późniejszym wieku znacznie się obniża. Co więc zalecano mojej mamie? Zalecano jej  przy leczeniu osteoporozy odpowiednią dietę, bogatą w białko, a przede wszystkim odpowiednia podaż wapnia i witaminy D. Dzienne zapotrzebowanie wapnia u dzieci wynosi 800 mg, natomiast u osób dorosłych sięga 1000 mg. Najwięcej tego pierwiastka zawiera mleko i jego przetwory, ale tutaj trzeba uważać, ponieważ nie ka∂y lekarz wam to powie, a nabiał wypłukuje wapń z kości przez co może wystąpić jeszcze większa łamliwość. Poza tym wapń negatywnie wpływa na nerki i po prostu zaśluzowuje organizm- w medycynie chińskiej nabiał jej w ogóle nie polecany! Obniżenie poziomu wapnia powodują także produkty zawierające kwas szczawiowy, np. szpinak, dlatego nie są szczególnie polecane osobom chorującym. Jeżeli dieta nie dostarcza odpowiedniej ilości wapnia, lub jego poziom mocno odbiega od normy zaleca się suplementację gotowymi preparatami. Witamina D jest niezbędna do utrzymania prawidłowego poziomu wapnia. Jest produkowana przez promienie słoneczne, stąd w okresie wiosenno- letnim zaleca się przebywanie na słońcu przynajmniej 15 minut dziennie. W pozostałych miesiącach roku powinno uzupełniać się jej zapasy odpowiednimi produktami, szczególnie rybami (śledź, makrela, dorsz), tranem, jajami, margaryną lub mlekiem, lecz na to mleko właśnie bym najbardziej uważała. Za ilość wapnia w organizmie odpowiada także fosfor, którego dobowe zapotrzebowanie wynosi około 800 mg. Znajduje się w pokarmach tj. sery, mięso, ryby czy jaja. Niekorzystny wpływ na rozwój choroby ma również niedobór magnezu, witaminy K, C oraz nadmiar sodu i fluoru. Niezbędnym działaniem w profilaktyce osteoporozy jak i jej leczeniu jest ograniczenie lub całkowite odstawienie używek, tj. palenie tytoniu, nadmierne spożywanie alkoholu, kawy i herbaty. Substancje tam występujące pogarszają wchłanianie wapnia. Niezwykle ważnym czynnikiem w podtrzymaniu dobrego stanu kośćca jest aktywność fizyczna. Zła sprawność ruchowa zwiększa ryzyko upadków, osłabia kości i zwiększa podatność na złamania. Zaleca się wykonywanie umiarkowanej aktywności fizycznej przez 30 minut co najmniej 3 razy w tygodniu, np. chodzenie lub pływanie a także ćwiczenia izomeryczne, oporowe, ćwiczenia czynne w odciążaniu, które budują silę mięśniową i wzmacniają szkielet. Dla uśmierzania bólu pomocna będzie fizjoterapia, szczególnie masaże podwodne. W leczeniu osteoporozy stosuje się kilka rodzajów leków. Są to leki, które zmniejszają utratę kości lub odbudowują je i działają różnie w zależności od wieku, płci oraz stopnia demineralizacji. Najczęściej stosuje się bodajże bifosfoniany, które polegają na zmniejszaniu tempa utraty tkanki kostnej.
Ważne jest odpowiednie wyważenie w diecie gdyż za duża ilość białka zwierzęcego mówiąc wprost kradnie wapń z kości, co może przyczynić się do pogorszenia stanu naszego zdrowia, więc tutaj warto ogólnie sugerować się tym co podpowiada nam intuicja- wyczytać można bardzo różne informacje.