Szałwia lekarska w leczeniu Alzheimera

Szałwia lekarska (Salvia officinalis) pochodzi z regionu Morza Śródziemnego. Ten półkrzew pokrywa nasłonecznione zbocza i skały. Rośnie przede wszystkim na wapniowych, umiarkowanie wilgotnych glebach. W chwili obecnej szałwia jest uprawiana w wielu krajach świata z uwagi na jej liczne właściwości.

Szałwię lekarską jako roślinę leczniczą stosowano od wieków. Salvia officinalis ma silne działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne. Jest nieodzowna w gojeniu stanów zapalnych w obrębie jamy ustnej. Przynosi również ulgę w bólu gardła i pozytywnie oddziałuje na owrzodzenia. Pomaga osobom walczącym z nadmierną potliwością.

Liście rośliny zbiera się przed rozpoczęciem kwitnienia. Mają w składzie garbniki, flawonoidy, saponiny i sole mineralne. Są ponadto nieocenionym źródłem witamin: C, P, A oraz B1. Ze względu na natężenie substancji zbliżonych chemicznie do estrogenów Salvia officinalis doskonale neutralizuje przejawy klimakterium.

Na podstawie zastosowań liści szałwii w medycynie ludowej wskazuje się na jej specyficzne cechy wiązania receptorów cholinergicznych oraz modulację nastroju i funkcji poznawczych. Właściwości te potwierdzono za pomocą testów in vitro.

W 2003 roku naukowcy z uniwersytetów w Newcastle i Northumbrii udowodnili, że u pacjentów zażywających wyciąg z tej rośliny istotnie poprawia się pamięć. Dzieje się tak, ponieważ szałwia podnosi poziom acetylocholiny, która wspiera mózg w magazynowaniu informacji. Niedostatek acetylocholiny w synapsach mózgowia skutkuje powstawaniem choroby Alzheimera.

Dla choroby Alzheimera typowy jest powolny, ale chronicznie narastający rozwój zaburzeń funkcji poznawczych i behawioralnych. Inhibitory acetylocholinoesterazy są jedynymi związkami akceptowanymi przez Amerykańską Agencję do Spraw Leków i Żywności w zwalczaniu choroby Alzheimera. Najnowsze badania nad związkami aktywnymi w leczeniu choroby skupiają się na tych, które mogą blokować jej rozwój, utrzymywać objawy chorobowe na niezmienionym poziomie lub też mogą mieć działanie profilaktyczne.

To wszystko sprawia, że liście szałwii lekarskiej mogą stanowić nowy lek naturalny w terapii choroby Alzheimera.

Celem analizy było zdefiniowanie skuteczności oraz bezpieczeństwa aplikowania ekstraktu z szałwii o dawce 60 kropli dziennie przez 4 miesiące u pacjentów chorych na Alzheimera w stopniu od łagodnego do umiarkowanego. Badaniom klinicznym z podwójną ślepą próbą względem placebo poddano grupę randomizowanych pacjentów w przedziale wiekowym 65 – 80 lat. Obserwację efektywności ekstraktu prowadzono przez naukowców Uniwersytetu Medycznego w Teheranie na podstawie skal ADAS-cog (Alzheimer’s Disease Assessment Scale) oraz CDR (Clinical Dementia Rating).

Ostatecznie dowiedziono, że ekstrakt z szałwii w zestawieniu z placebo osiągał znacznie korzystniejsze wyniki w ocenie poprawy funkcji poznawczych. Nie udokumentowano znaczących różnic w obydwu grupach pod względem efektów ubocznych, z wyjątkiem pobudzenia pacjentów w gronie placebo. Świadczy to o kolejnym efekcie leczniczym szałwii, wymagającym jednakże pogłębiających badań.

Reasumując, liście szałwii lekarskiej mogą być spożywane jako leki pomocnicze przez pacjentów chorych na Alzheimera w stopniu od łagodnego do umiarkowanego. Bowiem Salvia officinalis jako środek wspomagający leczenie Alzheimera jest w stanie poprawić pamięć, proces uczenia się i przetwarzanie informacji. Co więcej, pomaga utrzymać w równowadze gospodarkę chemiczną w mózgu.

Nie ma przeszkód by szałwię uprawiać w domowych doniczkach. Najprościej zaopatrzyć się w gotowe sadzonki, które dostępne są np. w sklepach wielkopowierzchniowych. Roślina ta preferuje miejsca oświetlone, osłonięte od wiatru. Z liści tej rośliny bardzo często sporządza się napary, kompresy, kąpiele relaksacyjne, płukanki na gardło, czy nalewki. Szałwię można stosować także w kuchni do przyrządzania potraw – szczególnie mięs, drobiu i wieprzowiny, ponieważ wspomaga trawienie.

Pacjenci, którzy chcą poprawić swoją pamięć i koncentrację bardzo często stosują szałwię w swojej codziennej diecie. Warto od czasu do czasu pić zdrową herbatę z szałwii. Z około 2 łyżeczek suszonej lub świeżej rośliny przygotowujemy napój, zalewając go 1,5 szklanki przegotowanej wody. Parzymy przez około pół godziny. Herbatę ziołową przecedzić, do smaku można dodać odrobinę miodu. Spożywać w ilości pół szklanki jeden lub dwa razy dziennie. Taki napój z pewnością nam nie zaszkodzi, a przyniesie pozytywne efekty nie tylko w zmaganiach z chorobą Alzheimera, ale także bólem gardła, płuc i migdałami.

Ziele to można także stosować pod postacią olejka szałwiowego.Pozyskiwany jest on w procesie destylacji surowca pozyskiwanego z trzech podgatunków szałwii. Należy spożywać 4-5 kropli olejku na miodzie lub cukrze 1-3 razy dziennie.

Szałwia po innymi postaciami (nalewka, spirytus) pozytywnie wpływa na wiele innych dokuczliwych dolegliwości.

Jedynym przeciwwskazaniem do przyjmowania szałwii są osoby zażywające leki na nerwicę, czy depresję oraz pacjenci cierpiący na padaczkę.