Wady serca, a psychosomatyka

Psychika w rozumieniu chorób odgrywa coraz ważniejszą rolę. Zauważa się związek między występującymi dolegliwościami fizycznymi, a czynnikami psychicznymi. Wszyscy doskonale znamy sytuacje, w których stres powoduje ból brzucha, bezsenność, czy mdłości.

Badaniem tych zależności zajmuje się psychosomatyka. Pojmuje ona człowieka w sposób całościowy – nie rozdziela ciała i psychiki, a łączy w jedno, gdzie zachowana musi być równowaga. Jeśli źle dzieje się na poziomie psychicznym, przekłada się to na poziom fizyczny, by zachować między dwoma tymi poziomami równowagę. Warto dodać także, że wszelkie negatywne emocje osłabiają układ immunologiczny, narażając go na infekcje.

O wpływie negatywnych emocji na stan zdrowia fizycznego mówi także Totalna Biologia. Źródła chorób doszukuje się w przeżytych konfliktach psychicznych oraz ciężkich traumach. Energia skumulowanych emocji po takich doświadczeniach staje się dla człowieka niebezpieczna. Gdyby pozwolić na jej rozładowanie na poziomie psychiki, spowodowałoby to śmierć. Dlatego natura nauczyła się spychać te emocje na poziom fizyczny i tam pozwalać im na wyładowanie, tworząc w ten sposób cały szereg chorób. To spojrzenie sprawia, iż choroba przestaje być błędem, a staje się najlepszym sposobem utrzymania nas przy życiu.

Jakie emocje odpowiadają wadom serca? Jakie przeżycia są w nim skumulowane?

Z punktu widzenia psychosomatyki mamy do czynienia z problemem braku miłości wobec samego siebie. To główny przekaz serca: pokochaj mnie. Jak możemy kochać innych, skoro nie potrafimy pokochać siebie? To problem otworzenia się na to, co chce powiedzieć serce. Na wszystkie jego uczucia, które są skrywane wewnątrz i zagłuszane przez głos rozsądku.

Rozwiązaniem jest otworzenie się na swoją emocjonalność. Być może w przeszłości ktoś nauczył nas, że lepiej jest hamować swoje uczucia? Często powielanym schematem jest przekonanie, iż w życiu najlepiej zachować zimną krew i kierować się rozumem. Prowadzi to do tłumienia w sobie uczuć, w ostateczności do całkowitej utraty kontaktu z samym sobą.

Wady serca są uzewnętrznieniem wszystkich tych zamkniętych wewnątrz emocji. Przede wszystkim braku miłości wobec siebie, co odbija się na stosunku wobec świata oraz innych osób. Oziębłość wobec samego siebie jest dla osób potrzebujących ciepła bolesnym doświadczeniem, a jego skutki rozgrywają się poza świadomością. W podświadomości wszystko to kumuluje się w środku i zostaje wyładowane na ciele fizycznym.

Wsłuchaj się w siebie. Staraj się zwrócić uwagę na to, co ciało pragnie przekazać. Każda choroba, niezależnie od tego, czy dotyczy wad serca, czy związana jest z innymi częściami ciała, zawsze będzie próbowała coś uświadomić, uzewnętrzniając problem.

Kluczem do odzyskania zdrowia staje się w ten sposób świadomość – siebie i swoich potrzeb oraz uczuć.