Wpływ witaminy B12 na chorobę Alzheimera

Witaminę B12 odkryto w XIX wieku w związku z powszechnymi krytycznymi zachorowaniami na anemię złośliwą. Zauważono, że podawanie chorym posiłków składających się z wątroby zwierzęcej (bogatej w witaminę B12) poskutkowało wyleczeniem.

Witamina B12, zwana kobalaminą, stanowi związek, którego właściwości lecznicze wydają się być zbawienne dla zdrowia człowieka. Witamina B12, analogicznie do innych witamin z grupy B, wywiera niezwykle pożyteczny wpływ na zdrowie psychiczne. Jest także nieodzowna w prawidłowym funkcjonowaniu układu krwionośnego i pokarmowego.Według aktualnie dostępnych danych, może również uchronić przed chorobą Alzheimera, nowotworami i chorobami psychicznymi.

Wśród charakterystycznych objawów niedoboru tej witaminy wymienia się niedokrwistość, zmniejszenie ilości krwinek białych i płytek krwi, stany zapalne ust, przykry zapach ciała, zmiany nastroju, trudności ze skupieniem się i uwagą, zaburzenia czynności mózgu i układu nerwowego.

Dostrzega się też długofalowe stany rozdrażnienia i irytacji, lęki, depresje, wycieńczenie, drętwienie rąk i nóg, problemy z chodzeniem, bełkotanie.  Przyjmowanie witaminy B12 istotne jest w przypadku kobiet w ciąży, ponieważ odgrywa niebotyczną rolę w odwzorowaniu kodu genetycznego. Wpływa także na układ kostny – jej niedostatki mogą być podłożem krzywicy u dzieci i osteoporozy u kobiet powyżej 50 roku życia.

Coraz częściej bardzo niski poziom witaminy B12 w organizmie (szczególnie u ludzi starszych) wiąże się z podwyższonym ryzykiem powstania choroby Alzheimera. Pracownicy naukowi z Karolinska Institutet w Sztokholmie przez 7 lat przyglądali się 271 osobom w przedziale wiekowym 65 – 79 lat, u których nie zaobserwowano dotąd oznak demencji starczej. W czasie szczegółowych analiz u 17 osób z tej grupy dostrzeżono pierwsze symptomy choroby.

Naukowcy zdecydowali o przebadaniu krwi pacjentów pod kątem obecności homocysteiny, której nadwyżka jest skorelowana przede wszystkim z niedoborem witaminy B12. Z badań analityków jednoznacznie wynika, żepodniesienie poziomu homocysteiny (tym samym spadek zawartości kobalaminy) w organizmie, powoduje 16-procentowy przyrost ryzyka zachorowalności na chorobę Alzheimera. W takim wypadku przypuszcza się, że przyjmowanie zwiększonych dawek tej witaminy przez pacjentów w podeszłym wieku może opóźnić wystąpienie tego rodzaju otępienia.

Terapię witaminą B12 uważa się za bezpieczną, bowiem ryzyko przedawkowania jest zerowe. Pacjenci dr H. L. Newbold z Nowego Jorku przyjmowali trzy razy dziennie zastrzyki o potrójnej dawce witaminy B12. Poziom kobalaminy przekroczył u nich sto razy normę, jaka charakteryzuje narodzone dzieci. Co najistotniejsze, nikt z nich nie zarejestrował żadnych niekorzystnych zmian ubocznych.

Jakie są zatem źródła tej nieocenionej witaminy? Witaminę B12 zawierają przede wszystkim algi oraz żywność pochodzenia zwierzęcego: wątroba, nerki, serce, chude mięso, ryby, skorupiaki, sery i jaja. Śladowe ilości występują też w kiełkach zbóż oraz roślinach strączkowych. Obecność witaminy B12 w tych artykułach spożywczych spowodowana jest współobecnością bakterii uczestniczącej w procesie fermentacji. W przypadku organizmu ludzkiego część kobalaminy dostarczana jest również przez florę bakteryjną przewodu pokarmowego.

Zaleca się przyjmowanie tej witaminy doustnie w produktach spożywczych lub tabletkach, bądź przy pomocy zastrzyków.Przygotowując potrawy z żywności zawierającej witaminę B12, należy mieć na uwadze, iż wysoka temperatura prowadzi do jej rozkładu i ubytek spowodowany obróbką termiczną może sięgać nawet do 30%.