Czosnek w leczeniu choroby wrzodowej

Czosnek to roślina, która składa się z bulw zbudowanych z małych ząbków. Pochodzi z Azji Środkowej, skąd dostała się na Bliski Wschód, by wreszcie dotrzeć do Europy. Znana jest nam od blisko 4 tys. lat. Jej charakterystyczny zapach jest spowodowany zawartością wielu różnych składników siarki obecnych w każdym pojedynczym ząbku.

Bylina ta jest znana i wykorzystywana od wielu lat nie tylko w kuchni, lecz także w lecznictwie. Jej niezwykłe właściwości terapeutyczne powodują, że jest skuteczną bronią przeciwko infekcjom bakteryjnym, wirusowym oraz pasożytniczym.

Lecznicze właściwości czosnku zostały udowodnione i potwierdzone licznymi badaniami.

Badania naukowe nad czosnkiem rozpoczęto pod koniec XIX wieku. W 1884 r. Wertheim, a w 1892 r. Semmler wyodrębnili olejek czosnkowy (związki siarkowe). Te odkrycia rozpoczęły wnikliwe badania cebul czosnku i spowodowały, że są one dokładnie przebadanym surowcem zielarskim.

Naukowcy z Wydziału Medycznego Katolickiego Uniwersytetu w Seulu stwierdzili, że czosnek może opóźniać powstawanie uszkodzeń żołądka i tworzenie się wrzodu. Przeprowadzono badania na szczurach z uszkodzoną ścianą żołądka, którym podawano czosnek lub składniki czynne czosnku: dwusiarczek allilu i allicynę. U tych szczurów, którym podawano te substancje, stwierdzono mniej uszkodzeń, mniej krwawień i destrukcji komórek w ścianie żołądka. Naukowcy uważają, że działanie ochronne nie wynika ze zmniejszenia przez czosnek wydzielanie kwasu, ale z faktu łagodnego podrażniania ścian żołądka. Pobudza to produkcję substancji ochronnych (prostaglandyn), zwiększając oporność komórek na działanie soków trawiennych.

W roku 1966 chemik Chester J. Cavallito wyizolował allicynę, substancję nadającą czosnkowi zapach i zarazem działającą przeciwbakteryjnie. Badania wykazały, że czosnek może niekiedy nawet działać silniej niż penicylina i tetracyklina. Właściwości lecznicze czosnku wiążą się przede wszystkim z występowaniem w jego składzie związków siarki.

Badania, które przeprowadzono w 1998 r. w Holandii, dowodzą, że wyciąg z czosnku niszczy bakterię Helicobacter pylori, która z kolei odpowiada za stany zapalne oraz chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy.

Należy podkreślić, że najsilniejsze działanie bakteriobójcze ma surowy czosnek, zatem działa jak naturalny antybiotyk. Z tego względu warto od czasu do czasu w swojej domowej kuracji zastosować czosnek zewnętrznie lub wewnętrznie. Najlepiej regularnie zjadać 1-2 ząbki czosnku raz dziennie. Przed spożyciem lekko rozgnieść, aby wydobyły się najważniejsze jego składniki. Jeśli nie możemy przyzwyczaić się do spożywania ząbków czosnku, można go jeść z dodatkami, np. przykład świeżo wyciśnięty z dodatkiem chleba razowego i białym serem. To jedno z kilku rozwiązań do zaprzyjaźnienia się z tą rośliną. Czosnek może też być doskonałym dodatkiem do różnych potraw, ale długo gotowany traci swoje właściwości.

W dodatku najlepszy będzie czosnek z własnej hodowli, dlatego starajmy się wybierać ten ze sprawdzonych hodowli naturalnych, czy ekologicznych. Co ważne, najlepsze efekty dla naszego zdrowia przynosi świeży czosnek. Dzięki jego częstym spożywaniu ścianki jelita będą zabezpieczone przed bakterią Helicobacter pylori odpowiedzialną za powstawanie wrzodów. Jeśli chodzi o czosnek w postaci suplementów i kapsułek, to z reguły jest on mało efektywny w zmaganiach z chorobą wrzodową.

Pacjenci zmagający się z wrzodami często polecają też picie mleka z czosnkiem. Przygotowuje się je z około 25 g czosnku i 1 litra mleka. Mleko doprowadzić do zagotowania, następnie dodać rozgniecione ząbki czosnku, gotować nie więcej niż 4-5 minut . Opcjonalnie można dodać odrobinę masła. Specyfik przecedzić, pić dwa razy dziennie. Mleko czosnkowe przyniesie ulgę w problemach z żołądkiem, odpornością czy biegunką. Co więcej, pobudzi żołądek do większego wydzielania soków trawiennych. Dlatego warto spróbować pić taki napój kilka razy dziennie. Wtedy z pewnością przyniesie wiele korzyści w problemach zdrowotnych.

Pomimo znanych samych pozytywnych właściwości leczniczych czosnku przed rozpoczęciem kuracji domowej tą rośliną każdy chory, borykający się z problemem wrzodowym, powinien skonsultować się z lekarzem. Zdarzają się pojedyncze przypadki, kiedy czosnek może wywołać alergię.