Znaczenie głodówki w leczeniu RZS

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) jest przewlekłą chorobą zapalną atakującą stawy i narządy. Najbardziej charakterystycznym jej objawem jest ból, sztywność oraz obrzęk stawów rąk i stóp, ale zapalenie może dotyczyć także innych stawów. Nieleczona choroba prowadzi najczęściej do zniszczenia stawów i ciężkiej niesprawności, a także do uszkodzenia wielu narządów i przedwczesnego zgonu.

W myśl ostatnich badań zasadniczą okolicznością przy RZS wydaje się być czynnik pokarmowy. Dr J. Braly i dr R. Hoggan w swej publikacji „Niebezpieczne zboża” stanowczo twierdzą, że nieprawidłowości związane z procesem wchłaniania wywołane przez gluten są wyraźnie związane z chorobami takimi jak: choroba Addisona, toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów i wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

Kwestię wpływu diety na RZS poruszają także lek. med. M. Sokalska-Jurkiewicz oraz dr hab. med. P. Wiland w opracowaniu „Dieta w reumatoidalnym zapaleniu stawów”.

Odtruwanie organizmu odgrywa bardzo istotną rolę w leczeniu RZS. Jak zauważyli m.in naukowcy z Zakładu Reumatologii we Wrocławiu, istotną rolę w patogenezie tego schorzenia odgrywa właśnie układ pokarmowy, a toksyny i złogi lubią odkładać się przede wszystkim w układzie kostnym i stawach. Dlatego też odtruwanie organizmu i właściwe odżywianie może radykalnie poprawić stan zdrowia osób z RZS. Głodówka oczyszcza bowiem stawy z odłożonych tam toksyn.

Pozbycie się toksyn to nie wszystko. Głodówka usprawnia również funkcjonowanie rozregulowanego układu trawiennego i innych układów w organizmie, oraz naprawia organy wewnętrzne. Po prostu zaprowadza ogólny porządek.

Poza tym nasz układ pokarmowy odpoczywa. Organy mogą się zregenerować. Organizm z wielu chorób potrafi się sam wyleczyć, jednak należy mu dać do tego odpowiednie warunki. Odpowiednie warunki do głodówki to przede wszystkim pozytywne nastawienie, niejedzenie, picie wody oraz dużo ruchu, który wspomaga oczyszczanie.

Przeciwwskazania do zastosowania leczniczej głodówki to:

• osłabienie starcze,
• ciężkie choroby z gorączką,
• gruźlica,
• nowotwory,
• silna nadczynność tarczycy,
• choroby psychiczne,
• młody wiek (poniżej 10 lat).

Organizm przez pierwsze dni postu, kiedy jest zupełnie pozbawiony pokarmu, szuka innego źródła na pozyskanie energii do życia. Aby więc przetrwać sprawdza swoje wewnętrzne magazyny. Zaczyna „zjadać” nadwyżkę tłuszczu, wszelakie złogi, chore i martwe komórki, bakterie, itp. Wszystko to, co jest zbędne i chore, co odkładało się latami, organizm zaczyna eliminować, czerpiąc z tego energię do funkcjonowania. Włącza się tak zwane odżywianie wewnętrzne.

Głód jest najbardziej odczuwalny w pierwszych trzech dniach, potem to się uspokaja. Usuwanie toksyn rozpoczyna się przez skórę (pocimy się więcej) oraz przez jamę ustną; nieprzyjemny zapach z ust oraz obłożony językto cechy charakterystyczne poszczącego. Z tego względu wskazane są częste prysznice i płukanie jamy ustnej. Później jest już z górki. Umysł się uspokaja, sprawy dotąd skomplikowane stają się nieistotne. Nastaje euforia i radość.

Optymalny czas postu leczniczego, tak by organizm mógł przestawić się na odżywianie wewnętrzne, to 10 dni. Głodówka nie powinna przekroczyć 40 dni, taki czas bowiem może wyniszczyć organizm. Stosuje się również krótsze 1-3 dniowe głodówki pozwalające na odpoczynek układu trawiennego, który dzięki nim lepiej funkcjonuje. Takie krótkie posty trzeba stosować jednak regularnie i w tym samym czasie, by organizm mógł się do nich przyzwyczaić, np. 1 dzień w tygodniu bądź 3 dni w miesiącu.

Stosując głodówkę oczyszczającą, należy pamiętać, że wychodzenie z niej powinno trwać tyle, ile trwała sama głodówka. Na początku, np. przez pierwsze 3 dni (po głodówce 10 dniowej) należy pić jedynie domowej roboty soki owocowe i warzywne, a w pierwszym dniu dodatkowo rozcieńczone z wodą pół na pół. Potem wprowadzamy warzywa i owoce, stopniowo zwiększamy przyjmowaną ilość. Przez 5 dni po głodówce nie używamy soli ani tłuszczu.

Przed rozpoczęciem głodówki również należy przygotować organizm, rezygnując stopniowo z mięsa, nabiału, wszelkiej przetworzonej żywności, kawy i alkoholu. Nie stosując się do tych zasad, można tylko wyrządzić sobie szkodę.

Osoby z RZS twierdzą, że już w czasie przygotowań do głodówki odczuwały mniejszy ból przy wykonywaniu prozaicznych czynności. Sam post to wręcz cud, bowiem niektóre dolegliwości u poszczególnych osób po prostu zupełnie zniknęły; przez spalenie złogów umiejscowionych w układzie kostno-stawowym odzyskali sprawność fizyczną, lekkość i radość z życia.