Jak często wsłuchujesz się w siebie? Zastanawiasz nad tym co czujesz, myślisz, czego potrzebujesz? Pozwalasz sobie na odpoczynek i swobodne bycie ze sobą sam na sam? Dzisiejszy świat sprawia, że nie mamy na to czasu. Żyjemy w ciągłym pośpiechu, goniąc przed siebie, odliczając dni do kolejnego weekendu, w którym prawdopodobnie i tak myślami będziemy w pracy. Współczesność wymusza odwrócenie się od siebie, czego wynikiem jest coraz większa ilość chorób i osób, które na te choroby zapadają. Słyszałeś, bądź słyszałaś na pewno o chorobach XXI wieku – cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, alergia.
Kiedyś nie było tych chorób, bo kiedyś świat był mniej zabiegany, bardziej dokładny w słuchaniu tego, co mówi dusza. Psychosomatyka zakłada, iż choroby są próbą zwrócenia naszej uwagi na problem wewnątrz. To pojmowanie człowieka w sposób całościowy, bez rozdzielania na ciało i psychikę. Na rozwój choroby wpływ mają czynniki psychiczne. Jest to przede wszystkim osobowość wraz z jej charakterystycznymi cechami oraz otoczenie – dom, praca, relacje z bliskimi. Sposób reagowania na bodźce z zewnątrz często powoduje choroby, które nazywane są nawet chorobami psychosomatycznymi, czyli wywołanymi przez stres, napięcie nerwowe i lęk. Choroba staje się w ten sposób głosem z wewnątrz.
Inną nauką, która zajmuje się tą tematyką jest Totalna Biologia. Połączenie medycyny, biologii i psychiatrii. Choroby widzi, jako skutek silnych traum i przeżyć. Skumulowane emocje, których energia zostaje rozładowana na poziomie fizycznym, niszcząc organizm i powodując choroby. Chciałoby się powiedzieć, iż choroba jest błędem natury, lecz wręcz przeciwnie – jest najlepszym sposobem na utrzymanie nas przy życiu. Rozładowanie tej energii w umyśle spowodowałoby śmierć, zakłóciło wewnętrzny spokój i równowagę. Totalna Biologia zakłada, iż za każdą chorobą stoją konkretne zdarzenia i problemy. Określone konflikty, które zostały wyparte ze świadomości i przeniesione na ciało.
Dlatego nie jesteśmy w stanie sobie pomóc, póki nie nauczymy się słuchać tego, co choroba chce nam przekazać. Póki nie zajrzymy w głąb siebie, nie nauczymy się rozumieć naszych potrzeb i uczuć. W przypadku zapalenia stawów również. A może nawet przede wszystkim, bo przecież tak męcząca dolegliwość, bez jasno określonego powodu, musi posiadać cel swojego występowania. Co chce nam przekazać?
Ból stawów związany jest ze spadkiem poczucia własnej wartości. W przypadku zapalenia chodzi o obniżenie spowodowane brakiem możliwości swobodnego poruszania się. To zapętlające się koło, z którego wyjść można jedynie poprzez jego świadomość, zapalenie stawów unieruchamia nas, a to z kolei jest powodem choroby. Nie będąc świadomymi tego, popadamy w bezsilność i poczucie bycia niewystarczająco dobrym. W przypadku chorób stawów i kości ból pojawia się w momencie fazy naprawczej. Osoba jest wtedy mniej aktywna i tym sposobem mózg zmniejsza ewentualność uszkodzenia kości, które w fazie aktywnej konfliktu doznały mikroubytków. Mózg daje sygnał do rozwinięcia się zapalenia, po to, aby dostarczyć wapnia uszkodzonym kościom. Długość utrzymywania się bólu zależy od tego, czy wymagamy, aby ktoś, kto uczestniczył w naszej krzywdzie przeprosił, czy w inny sposób zadośćuczynił.
Spojrzenie bardziej z punktu psychosomatyki na rozwój choroby tyczy się wewnętrznego zablokowania, unieruchomienia, stłumienia agresji i negatywnych emocji. Zdarza się osobom, które swoim bólem chcą coś usprawiedliwić, chcą przejąć na siebie cierpienie świata. Być może dlatego dotyka ono osób starszych, ponieważ tyczy się wycofania z życia, braku chęci na przebijanie się w przód. Chory, by lepiej zrozumieć istotę swojego personalnego problemu, powinien odpowiedź na pytania:
– Jakie blokady w sobie noszę?
– Jak usprawiedliwiają mnie one?
– Co mnie duchowo usztywnia?
– Dlaczego tłumię swoje agresje?
– Dlaczego skrywam lęki?
– Czy słucham głosu serca?
– Czy zdarza mi się robić z siebie ofiarę dla świata?
– Jestem w stanie pozwolić sobie na miłość, dobro, wolność?
– Szanować dar, jakim jest życie?
– Jaki zastój duchowo – życiowy pokazuje mi moje ciało?
– Czy nie mam już woli przebijania się przez życie?
– Czy nie potrafię być wobec siebie szczerym i uczciwym?
Dlatego też Nieuleczalni.pl jest przestrzenią dla zwykłych osób korzystających z różnych metod leczenia, ale także dla specjalistów, lekarzy i terapeutów.
W serwisie możesz przeczytać
- osobiste historie użytkowników odnoszące się do ich reakcji i opinii na temat danego leczenia
- opracowania łącznie z naukowymi wynikami badań pod którymi podpisują się najlepsi specjaliści z całego świata.
Poszukując konkretnych zagadnień skorzystaj z wyszukiwarki na stronie głównej, pomoże ona odnaleźć wszelkie treści o poszukiwanej przez Ciebie tematyce.
Jeżeli masz ochotę dodać swoją osobistą historię lub metodę leczenia jakiejś choroby, skorzystaj z przycisku „dodaj” który znajduje się także na stronie głównej serwisu.
Miejsce na twoją reklamę
Discussion (0)
There are no comments for this doc yet.
Comment posting has been disabled on this doc.