Światło jest jednym z podstawowych elementów potrzebnych nam do życia i źródłem regulującym naturalne rytmy biologiczne. Światłolecznictwo wykorzystywane było już w czasach starożytnych w celu poprawy zdrowia i samopoczucia. Fototerapia (światłolecznictwo) w dzisiejszym rozumieniu to natomiast stosunkowo nowa metoda leczenia zaburzeń nerwicowych. Pierwszą pracę badawczą na jej temat w leczeniu depresji opublikowano w 1984 r. Od tej pory podejmuje się próby zastosowania tej metody w leczeniu różnych zaburzeń. Dziś fototerapie stosuje się nie tylko w leczeniu nerwicy, lecz nawet częściej stosowana jest do leczenia m.in. sezonowych depresji, ale również innych dolegliwości jak bezsenność, fibromialgia czy bulimia.
Światło może mieć różne rodzaje leczniczego działania. U pacjentów stosujących naświetlanie obserwuje się między innymi:
- pobudzanie naturalnych procesów regeneracyjnych na poziomie komórkowym,
- poprawę krążenia krwi,
- wzmocnienie systemu odpornościowego,
- stymulację przemiany materii komórek,
- poprawę samopoczucia,
- zmniejszenie bólu,
- działanie przeciwzapalne.
W dodatku światłolecznictwo działa antybakteryjne i przeciwobrzękowo, reguluje system hormonalny, zwiększa ilości tlenu w komórkach i poprawia funkcje transportowe krwi.
Prawdopodobnie w tej nowoczesnej metodzie terapii kluczową rolę odgrywa melatonina, na której produkcję wpływa światło oraz przekaźnictwo serotoninergiczne. Działanie fototerapii jest związane z wewnętrznym zegarem biologicznym, zlokalizowanym w przedniej części podwzgórza, czyli w jądrze nadwzrokowym. Światło powinno działać na poziomie oczu chorego, ponieważ jego dobroczynne działanie przenoszone jest za pośrednictwem siatkówki oka przez nerwy wzrokowe. Bodźce świetlne dalej przekazywane są drogą siatkówkowo-podwzgórzową. Jądro nadwzrokowe pośredniczy w wydzielaniu wielu neurotransmiterów, do których należy m.in. melatonina – produkowana i wydzielana przez szyszynkę.
W tym rodzaju leczenia zastosowanie znajduję naturalne źródło światła – helioterapia i źródła sztuczne – aktynoterapia. Naświetlaniu powinno się poddawać ok. 8,5 godziny po tym, jak melatonina osiąga szczytowe stężenie, a ma to miejsce wieczorem, zatem fototerapia powinna odbywać się w godzinach porannych. Efekty naświetlenia widoczne są w ciele już po ok. 1,5 godziny, ponieważ łańcuchowa reakcja wtórna koncentruje się nie tylko na skórze w miejscu naświetlania, ale obejmuje cały organizm. Cykl sesji fototerapii powinien trwać co najmniej 14 dni. Później często zaleca się powtarzanie sesji co 2-3 dni, aby zapobiec nawrotowi objawów choroby. Niektórzy badacze sugerują jednak, że podstawowy czas skutecznej terapii powinien trwać nie krócej niż 30 dni. Leczenie światłem można przeprowadzać w obecności specjalistów, w domu i samodzielnie.
Fototerapia nie jest skuteczna w 100% przypadków. Statystyki wykazują, że lampy są skuteczne u około 3/4 chorych na zaburzenia nerwicowe. Skuteczność fototerapii wzrasta, im silniejsze światło emitowane przez lampę. Trzeba jednak pamiętać, że badania wykazały, że światło o jasności ponad 1500 luksów hamuje wydzielanie melatoniny. Dodatkowo skuteczność światłolecznictwa w dużej mierze zależy od fazy choroby, ustawienia kąta padania światła i czasu, kiedy zabieg jest wykonywany. Fototerapia może być wykonywana po konsultacji z psychologiem, fizykoterapeutą lub bioenergoterapeutą. Wiadomo też, że gdy dieta osoby chorej jest uboga w tryptofan (potrzebny do syntezy serotoniny), wtedy terapia światłem jest mniej skuteczna. U pacjentów, u których stosuje się leczenie nerwicy fototerapią, można także jednocześnie stosować leczenie lekami. Osoby zmagające się z nerwicą po stosowaniu fototerapii potwierdzają lepsze samopoczucie, mniejszą senność czy ogólnie lepszy stan zdrowia.
Jeśli chodzi o skutki uboczne światłoterapii to mogą je powodować filtry promieniowania UV, w które wyposażone są lampy do fototerapii. Skutki te pojawiają się niezwykle rzadko, a nawet jeśli wystąpią, to są łagodne i maja przemijający charakter. Należą do nich najczęściej:
- bóle i zawroty głowy,
- nudności,
- drażliwość,
- zaburzenia widzenia,
- bezsenność,
- pobudzenie psychomotoryczne.
Mimo to niestety nie wszyscy mogą korzystać z światłolecznictwa. Przeciwwskazane jest dla osób z problemami ze wzrokiem, a szczególnie z siatkówką oraz pacjentów ze skórą szczególnie wrażliwą na światło. Ponadto z fototerapii nie mogą korzystać osoby chore na cukrzycę i epilepsję. Ale za to ogromnym plusem terapii jest to, że można stosować ją u kobiet w ciąży i karmiących piersią.
Od 1980 roku przeprowadzane są systematycznie badania naukowe, dotyczące wpływu fototerapii na organizm człowieka. W krajach Unii Europejskiej fototerapia jest stosowana jako terapia z wyboru. Aktualnie w Niemczech jest stosowana w około 180 klinikach i szpitalach. W krajach skandynawskich leczenie światłem jest stosowane od wielu lat. W prawie wszystkich szpitalach, portach lotniczych i w wielu biurach znajdują się pokoje do fototerapii.
Dlatego też Nieuleczalni.pl jest przestrzenią dla zwykłych osób korzystających z różnych metod leczenia, ale także dla specjalistów, lekarzy i terapeutów.
W serwisie możesz przeczytać
- osobiste historie użytkowników odnoszące się do ich reakcji i opinii na temat danego leczenia
- opracowania łącznie z naukowymi wynikami badań pod którymi podpisują się najlepsi specjaliści z całego świata.
Poszukując konkretnych zagadnień skorzystaj z wyszukiwarki na stronie głównej, pomoże ona odnaleźć wszelkie treści o poszukiwanej przez Ciebie tematyce.
Jeżeli masz ochotę dodać swoją osobistą historię lub metodę leczenia jakiejś choroby, skorzystaj z przycisku „dodaj” który znajduje się także na stronie głównej serwisu.
Discussion (0)
There are no comments for this doc yet.
Comment posting has been disabled on this doc.